कविताः चोटहरुले भरिएको मन

साना चोटहरुले भरिएको मन

अनि तेहि चोटहरु मिलेर बनेको त्यो ठूलो चोट

कहिले कुन कुनामा बल्झिन्छ, कहिले कुन कुनामा

आइया ! भन्दै कराउछ, रुन्छ यो मन

 

आँखा रसाउछ पनि, आशुका धारा पनि बग्न खोज्छ

अनि तेहि पल कराउन थाल्छ, टाउकोको मस्तिष्क

केही भएको छैन तलाई, किन रुन खोज्छस ?

कतै दुखेको छैन तलाई, किन आशु झार्न खोज्छस ?

 

बस के चाहियो र अब,

दबाउन बाध्य छु

लुकाउन विवस छु,

चोटले बग्न खोजेका ती धाराहरु

दुखाइले भक्कानिन लागेका ती आवाजहरु

 

शून्य लाग्छ यो जीवन , अनि यो सन्सार पनि

एल्को छु जस्तो लाग्छ यी भिडहरुमा पनि

टोलाउन खोज्छु एकान्तमा, हराउन खोज्छु अन्धकारमा

फेरि कराउन थाल्छ यो मस्तिष्क

किन निराश छस ?

किन अन्धकारमा बाँच्छस ?

केही भएको छैन तलाई…

केहि भएको छैन तलाई…

यो समाचार पढेर तपाइले कस्तो महसुस गर्नुभयो ?

सम्बन्धित खबर

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *